silly rabbit i sprawy przyziemne

Wiedziona chęcią pogłębienia wiedzy w tematyce zarządzania wiekiem i okolic oraz lansowania swojej skromnej osoby, udałam się dziś na konferencję mpips-u, z której wyszłam pełniejsza o koktajl truskawkowy (bdb) i z torebką cięższą o zestaw raportów z badań różnych. O ile koktajl nastroił mnie bardzo pozytywnie, o tyle wysłuchanie i poczytanie o systemie emerytalnym wzbudziły we mnie refleksje nt. mojej (przyszłej i nadal odległej) kariery emerytki. Cóż, moja wiara w filary (ile by ich nie było) oraz efektywną politykę społeczną w tym zakresie jest bardziej niż mała, co nie zmienia faktu, że należałoby zacząć oszczędzać, a przynajmniej spróbować planować wydatki. To wprost niebywałe, że o ile jestem w stanie skutecznie zarządzać finansami na gruncie zawodowym, o tyle na gruncie prywatnym mój cash flow bardziej przypomina Jangcy niż – dajmy na to – Narew. Optymistyczne przekonania o bogatym mężu (niekoniecznie własnym), który zainwestuje w moją skromną osobę w stopniu większym niż zakup tequili sunrise właściwie zweryfikowałam już czas temu jakiś. No i po prawdzie drugą stroną roszczeń są zobowiązania. Co nie oznacza, naturalnie, że majętny obiekt płci przeciwnej nie byłby przyjęty z otwartymi ramionami (o ile majętność szła by w parze z paroma innymi cechami…hmmm…charakteru). Niemniej, czas wdrożyć strategię zarządzania wydatkami (ściśle związaną ze strategią poszukiwania dochodów, od jutra rana począwszy). Żegnajcie kolejne pary butów…! Z akcesoriów tej wiosny stawiam na paski. Oczywiście w kwestii zaciskania.