Mam tyle wyśmienitych
pomysłów, że jedynym sensownym postanowieniem noworocznym jest ich zrealizowanie.
Ten film będzie miał
tytuł: w poszukiwaniu numinosum
Wiodącym słowem będzie:
prawda (wprawdziebycie)
Co będę robić: być
na całego (pamiętasz: do not love half lovers, do not entertain half friends)
(do not drink half champagne, dodam od siebie)
Czego nie będę robić:
wszystkich rzeczy zaczynających się od over
Zapowiada się
wybornie.
Buziaki!
Ja
I tak zupełnie niespodziewanie nastają najspokojniejsze święta w moim życiu. Najspokojniejsze w mojej głowie i sercu. choć dookoła morze nadal dość wzburzone, stoję pewnie na pokładzie.
Wiem, kim jestem.
Wiem, czego chce. Przyszłość – akceptuje, że jej nie znam i jestem gotowa na płynięcie
w nieznane. Potrafię stworzyć ciepły dom. Potrafię wywołać zachwyt. Potrafię doświadczyć
zachwytu.
Przeszłość obróciła
się w proch. Ja stoję pewnie.
Długo żyliśmy w świecie, gdzie natura była bogiem, a duch naszych przodków siadały z nami przy ognisku. Dziś, gdy myślę o duchowości nie wiem nawet jaki słów użyć, bo te najtrafniejsze zostały zawłaszczone przez kościół lub ruchy pretendujące do religijnych. Modlitwa i medytacja mają swoje obrządki, a ja wolałabym coś poza protokołem. Potrzebuję łaski wiary, kobiecego kręgu nieżyjących, splecionych rąk i płonącego ognia. Im dalej w grudzień tym bardziej potrzebuję nakarmić duszę.
Świetlistymi
istotami jesteśmy, nie tą surową materią.
