równonoc

 biegniemy w rytmie naszych to-do, rzeczy pilne wydają nam się ważnymi, gdy wtem prawdziwe życie puka do naszych drzwi, choroba zmiata nas z planszy codzienności i nagle w obliczu choroby jesteśmy sami ze sobą, nagle wrażliwi i nadzy

dziś zaczyna się wiosna, noc zrównuje się z dniem, ile ciemności jest w nas a ile światła, na ile utulamy naszą ciemność i odżywiamy nasze światło? którą część siebie karmisz, której pozwalasz być, gdzie jest twój smutek, twoja noc, z czego czerpiesz jasność i ile jej oddajesz? komu ją oddajesz? i czy to jest tego warte

all that is thirst

wszystko czego pragnę, wszystko wszystko można utopić w szampanie

gdzieś tam jest łąka, na którą wejdę boso, położę się na trawie i będę czuła wszystko co czuje

póki co nie mogę, nie mogę się nasycić, ciągle gram w chowanego, nie mogę odpuścić i to pragnienie wszystkiego sprawia że cały czas chce mi się pić. a szampan nie gasi pragnienia 

gdzieś tam jest moja łąka. nie wiem do jakich granic zmęczenia i rozpaczy muszę dotrzeć, aby się na niej położyć