popielec i inne szarości

You have to drink all night, remember that you’re alive. W sam raz na popielec.

posypałabym głowę popiołem, ale kerastase bardziej do mnie przemawia.

a propos dziwnych panów ze specyficznymi elementami garderoby: stoję sobie w kolejce po mięso (dla kota), a panu w szarej czapeczce (faluszowej, z daszkiem, bardzo awangardowej, czytaj: dziwnej), dopasowanej do szarego płaszczyka dzwoni komórka; ok, nie mam nic przeciw komórkom (co do zasady, jak mawiają koledzy prawnicy). pani z mięsnego wywraca oczami jak w fazie REM, pan gada, ja czekam, ok, mam czas, wcale nie jestem zjebana po pracy, super. pan zamawia szynkę parmeńską i dalej gada, po czym (dostrzegając mój wyraz twarzy wskazujący na zamienienie się w bezbrzeżny ocean zrozumienia i cierpliwosci) zamawia szynkę na za 10 min i oddala się w kierunku produktów okołomlecznych; pani z mięsnego niestety odczytała mój bezbrzeżny ocean jako absokurwalutnie bezbrzeżny ocean i zabrała się do krojenia szynki-za-10-minut, plasterek po absokurwalutniecienkim plasterku; ocean mi się ulał, więc pożeglowałam po jogurt, gdzie oczywiście natknęłam sie na szaroczapkiego. Zmieniłam trajektorię zakupów i poprzez wina (shiraz, jakby sie kto pytał) zawróciłam do mięsnego, gdzie wylądowałam dokładnie w tym samym momencie co szaroczapki, wyprzedzona jednak przez niego o setne sekundy. nie omieszkał tego potwierdzić posyłając mi uśmiech garfielda, czego ja nie omieszkałam potwierdzić, posyłając mu spojrzenie don't fuck with me, boy, co spowodowało ze zrezygnował z zakupu kolejnych miąs i oddalił się, jak się wkrotce okazało, do działu kaw, gdzie go znow spotkałam. obeszliśmy sie szerokim łukiem, po to by za kolejne 5 minut spotkać się przy kasie, gdzie na dodatek on znów był pierwszy, czego nie zdzierżyłam i przeniosłam sie do kasy obok, co wydało mi sie posunięciem genialnym w swej prostocie, biorąc pod uwagę nikły poziom zakupoholizmu klientów przede mna. niestety zaliczyłam zmianę taśmy w kasie, nie mam nic przeciwko zmianom, kocham zmiany, z tym jednym wyjątkiem zmiany taśmy w kasie, no i w drzwiach staneliśmy z szaroczapkim dokładnie w tym samym momencie. i gdyby nie ta czapka, to może pomyślałabym, że to przeznaczenie, że po raz pierwszy spotykam faceta, który ma taki sam styl zakupowania. no ale ta czapka, chłopaku, ta czapka...